Zaterdag 2 november 2024 nam St. Caecilia Bavel deel aan haar alweer 28e bondsconcours. Dat betekent dat we (als 101-jarige) gemiddeld eens in de 3,6 jaar deelnemen aan zo’n officiële muzikale competitie.
En toch was het alweer negen jaar (!) geleden dat we op ons vorige concours in Terneuzen promoveerden naar de 2e divisie. We hadden wel eerder weer op concours willen gaan, en het “moet” officieel ook tenminste eens in de 5 jaar. Maar eerst gooiden de coronajaren roet in het eten. En toen die goed en wel voorbij waren zorgden een onverwachte dirigentwissel én de viering van ons 100-jarig jubileum ervoor dat we te druk waren met andere dingen.
In het eerste jaar van onze tweede verenigingseeuw moesten we er dan toch aan geloven. Door de goede ervaringen negen jaar terug kozen we opnieuw voor Terneuzen. Van de muziekbond mochten we vanwege de hierboven geschetste omstandigheden toch inschrijven in de 2e divisie. We waren niet reglementair gedegradeerd, iets wat normaliter wel gebeurt als je zo lang niet deelneemt aan een concours.
En dus …..
Dat zette er toch wel wat druk op. De coronajaren zijn zwaar geweest. Menige vereniging heeft “een jasje uitgedaan” door die vervelende en onzekere periode. We begonnen dus maar op tijd met de voorbereiding. Eigenlijk hebben direct na het nieuwjaarsconcert 2024 de drie te spelen muziekstukken al serieus opgepakt en – op een enkel concert tussendoor na – niet meer losgelaten.
Die voorbereidingsperiode was voor ons doen erg lang, maar het bleek wel nodig. Ons vrije werk “The Ghost Ship” duurt meer dan een kwartier, en heeft een gedeelte waarin samengespeeld moet worden met een band met geluidseffecten. Dat moet uiteraard exact strak in tempo, en het vinden van de juiste balans tussen de band het orkest vergde heel wat experimenten.
En ook het verplichte werk “Ray of Light” vroeg heel wat energie. Niet alle muzikanten vonden het stuk even toegankelijk door de soms vreemde akkoorden en maatsoorten, maar langzamerhand ging ook dat de goede richting uit.
Het dreigt te gaan te lukken …. Of niet?
Na de vakantie kwamen het Dorpenconcours (onze laatste grote try-out) en het Bondsconcours snel dichterbij. Begin oktober bleek op ons concert in de Sacramentskerk dat we er nog niet helemaal klaar voor waren. Een paar weken later ging het op het Dorpenconcours in Alphen al veel beter. We wonnen daar niet de beker maar kregen wel een positief juryrapport met wat laatste aandachtspunten (voor de kenners: de tempi, meer “horizontaal” spelen en intonatie) om verder aan te werken.
Op de laatste repetitie zouden we die puntjes op de “i” gaan zetten, toen ons eigen “Ghost Ship” ineens op de klippen dreigde te lopen. Dirigent Erwin Eestermans moest zich plotseling afmelden wegens familieomstandigheden, en kon daardoor bovendien ook niet dirigeren op het bondsconcours zelf. Was alles dan voor niets geweest?
Gelukkig vonden we op het allerlaatste moment de in Bavel woonachtige dirigent Jos Schroevers bereid om de laatste repetitie te doen én ook het concours te dirigeren. Geluk daarbij was dat Jos ons in de voorbereiding al had geholpen als klankbord, en bij de groepsrepetitie van het slagwerk. Hij kende de stukken dus, en hij kende ons. Als onze eigen “ray of light” slaagde Jos erin om in één repetitie de kritiekpunten van de jury uit Alphen zoveel als mogelijk aan te pakken, en ons met vertrouwen klaar te stomen voor het bondsconcours.
Weer terug in Terneuzen ….
En dus reden we na 9 jaar wederom op een novemberse zaterdag met twee bussen vol muzikanten en supporters richting het Scheldetheater in Terneuzen. En weer konden we eerst lekker lunchen voordat we konden inspelen, en onze uitvoering mochten geven.
Nu is het op tijd “pieken” onze Bavelse harmonie niet bepaald vreemd. Maar wat we – gezien de chaotische aanloop – bij ons optreden hebben neergezet was toch wel boven ieders verwachting. Op het moment dat het ertoe deed gaven we de beste uitvoering van onze concourswerken, met grote dank aan Jos Schroevers. Die kreeg daarvoor ook een compliment in het juryrapport.
Toen het orkest na ons ook uitgespeeld was, mochten we de zaal in voor de juryuitslag. Na een heel verhaal van de juryvoorzitter kwamen uiteindelijk toch de punten op tafel. Voor Ray of Light scoorden we 82,66 punten, voor The Ghost Ship 81,83 punten. Met als gemiddelde 82,24 punten was dat goed voor een dikke eerste prijs. En dat was, voor het eerst uitkomend in de 2e divisie, onze beste concoursprestatie ooit. Ons Ghost Ship was in veilige haven aangekomen.
Feest!
Niet bepaald slecht voor een krasse 101-jarige. Het was dan ook tijd voor een gezellig feestje dat geheel in Bavelse stijl al in de bus begon zodat een file op de Antwerpse ring ons ook niet meer deren kon. Na aankomst in Bavel genoten we van een gezellig stamppot-buffet, waarna nog lang werd doorgepraat over maar weer eens een historische verenigingsdag. Saai is het nooit in Bavel.
Dank tot slot aan ons bestuur voor al het geregel, aan onze hardwerkende muzikanten, aan onze gastmuzikanten, aan Erwin Eestermans voor het zorgvuldig in de grondverf zetten van de muziekstukken, en aan Jos Schroevers voor het bekwaam aflakken. En vooral ook aan het met ons meegereisde publiek. Dankzij jullie speelden we in Terneuzen gewoon “thuis”!
Beste muzikanten van het opleidings- en opstaporkest,
Over een aantal weken is het weer zover, we gaan weer met z’n allen op jeugdmuziekweekend.
We gaan dit jaar niet kamperen, maar waar we wel naar toe gaan blijft nog even geheim. Het weekend vindt plaats op 23/24/25 augustus 2024.
We zullen op vrijdagmiddag 23 augustus rond 16.30u bij de Tussendûr verzamelen, exacte tijden zullen later volgen.
De kosten voor dit gezellige weekend bedragen:
€ 30,- voor degenen die het hele weekend blijven (incl. overnachtingen)
€ 20,- voor degenen die niet blijven slapen (incl. activiteiten, eten en drinken)
De inschrijving voor dit leuke weekend dient uiterlijk op 1 augustus binnen te zijn bij Ilse.
Je kunt je opgeven door het formulier hieronder in te vullen.
Graag ontvangen we ook uiterlijk op 1 augustus jullie betaling via de link in de e-mail die je krijgt wanneer je onderstaand formulier verstuurd hebt.
Let er op dat je de juiste link aanklikt zodat je het juiste bedrag betaalt.
Verdere informatie over het weekend ontvangen jullie begin augustus.
Voor nu is het belangrijk dat jullie je allemaal gaan opgeven zodat we er net zoals andere jaren weer een onvergetelijk weekend van kunnen maken!
Mocht je vragen hebben of als er onduidelijkheden zijn mag je altijd berichtje sturen naar Ilse (0625121793).
Wij kijken al ontzettend uit naar het weekend, hopelijk jullie ook!
Afgelopen donderdag 27 juni 2024 was onze laatste repetitieavond voor ons zomerreces. Traditioneel maken we dan een rondwandeling in het dorp en brengen we inwoners een serenade die het afgelopen jaar verdiend hebben om muzikaal in het zonnetje gezet te worden. Het zonnetje was geregeld en de opkomst met ruim 40 muzikanten was helemaal prima! Aan alle voorwaarden voor een gezellig avondje uit is dus voldaan.
De eerste serenade was aan het adres van onze kersvers gedecoreerde Hans van der Zanden die al 25 jaar koster is en vanwege diverse bestuurlijke activiteiten in onze parochie en regio, als Lid in de Orde van Oranje Nassau is onderscheiden.
De volgende stop was bij Vriend van de Harmonie, mevrouw Ciska Arnouts – Weerts. Mevrouw Arnouts was onlangs 90 jaar geworden en door dochter Annemiek en kleinzoon Björn aangemeld voor deze serenade. Ze was zichtbaar blij met deze muzikale verrassing.
Na een kleine omweg hielden we halt bij Ben en Leny Akkermans die afgelopen jaar 50 jaar getrouwd waren. Ben is tussen 1995 en 2007 penningmeester van de harmonie geweest en deze serenade was dus een mooie gelegenheid om het gouden paar alsnog te feliciteren.
De tocht ging verder naar een andere dorpsgenoot die onlangs een koninklijke onderscheiding heeft gekregen. De heer Aad van Diemen heeft als milieu-expert veelvuldig vrijwilligerswerk gedaan. Naast dat Aad natuurgids bij de IVN is, heeft hij diverse bestuurlijke activiteiten rondom natuur en milieu bekleed. Ook is hij de redacteur achter stadsplanten.nl en meegewerkt aan het boek ‘Stad en Plant’. Terecht dat hij onderscheiden is als Lid in de Orde van Oranje Nassau.
De volgende stop was bij Fran en Helma Jansen die afgelopen september eveneens 50 jaar getrouwd waren. Fran komt uit een echte harmoniefamilie. Zelf speelde hij trompet. Vader Bart speelde vroeger de bastuba. Broer Wil op slagwerk, broer Piet en Jan beiden op trombone, zus Jeanne op hoorn en later zwager Toon ook op slagwerk. In die tijd kon de repetitie of concert niet doorgaan wanneer er een verjaardag in de familie – en dus het halve orkest afwezig – was. Niet verwonderlijk dat ook in de tegenwoordige tijd nog verschillende achterneven van Fran in de harmonie spelen.
Eén mars verder kwamen we aan bij onze volgende stop. Wederom bij een oud-penningmeester én dit keer vanwege een aanstaand 50 jarig huwelijk. Net als bij alle vorige adressen waren Rien en Tineke Graumans blij verrast met ons bezoek. Rien was van 2007 t/m 2012 penningmeester van de harmonie en herkende nog veel spelende leden/oud-bestuursleden uit zijn periode.
Van de ene kant van het dorp, op naar de andere kant! Het volgende adres was bij Johan en Lucia van Gestel die vanwege hun 60 jarige huwelijk dit keer instrumentaal ’toegezongen’ werd. Dat Johan als actief koorlid het zingen nog niet verleerd is, werd duidelijk toen hij uit volle borst ‘Lang zullen ze leven’ meezong.
Met de ondergaande zon op de achtergrond gingen we verder naar onze laatste adres bij Menno en Toos Immenga die afgelopen februari 50 jaar getrouwd waren. Toevallig was Toos vandaag ook jarig en had voor de gelegenheid gigantisch borrelplanken voorbereid. Nog voordat de serenade helemaal ten einde was werd Menno door Toos gesommeerd de koelkast leeg te halen om iedereen van een hapje en drankje te voorzien. Met een kleine 6,5km in de benen werd dit door de muzikanten dankbaar ontvangen en werd de hoek van de Kerkstraat/Kloosterstraat tot een soort van terras/stamkroeg omgetoverd. Wat veel muzikanten nog niet wisten, dat tot 1969 deze locatie daadwerkelijk de oude repetitieruimte en stamkroeg van de harmonie was. Na de sluiting van Café van Engelen vond de harmonie destijds haar onderkomen in Café Bruininks, een paar deuren verderop.
Thuisgekomen bij de Tussendur hebben we uiteraard de derde helft natuurlijk niet overgeslagen. Na de 8 eerdere serenades, was de term 9de hole misschien beter van toepassing.
Lenteconcert “De Bloemetjes Buiten” in de tuin van Peter Bastiaansen “De Bloemetjes Binnen” in De Tussendur
Beeld je eens in… Je bent in staat om een kijkje te nemen in het Walhalla, op de top van de Olympus, of op welke plek dan ook waar de goden en heiligen bij elkaar komen. Het is voor hun een plek om bij te komen van de dagelijkse bezigheden en ook af te spreken wie, wanneer, waar en op welke manier de mensheid op de proef zal stellen. Bij de koffieautomaat in de pantry zie je de heilige Clara in een verhitte discussie verwikkeld met Pluvius.
“Waarom blijf jij maar aanklooien boven de Bolberg, Pluvius? Luister vriend, ik heb op 26 mei een hogedrukgebied en goedweer nodig voor mijn mensen van St Caecilia Bavel en daar kan ik jou dus ff niet bij gebruiken. Opzouten daar!” Clara kijkt Pluvius met felle ogen aan en zet haar punt kracht bij door met haar rechterwijsvinger eens even lekker in de brede borstkas van Pluvius te prikken. Pluvius slaat de vinger weg en bijt haar vervolgens toe: “Fok jou, Clara, sodemieter op. Je vreet die lekkere worsten van Slagerij van Kuijk, die je van ze krijgt, altijd in je eentje op en nooit, maar dan ook nooit, ga je er een keer mee rond. En trouwens, je hebt nu helemaal niks van ze gekregen, want ze zijn met dauwtrappen naar Molenschot gegaan en niet naar Meerseldreef. Dus zak er maar lekker in, ik blijf!”
Altijd gezellig daar, maar het resultaat is bekend: vanwege de aanhoudende regenbuien werd al vroeg besloten om het Lenteconcert op zondag 26 mei 2024 niet in de, schijnbaar, fraaie achtertuin van Peter Bastiaansen te houden, maar in De Tussendur. En al mocht het buiten niet echt lenteachtig zijn, binnen in De Tussendur werd het dat wel. Het werd binnen zo warm dat we ons al gauw in een bloemenkas waanden. De eerste bloemen uit de kas waren voor Peter voor alle moeite die hij had gestoken in de voorbereiding op het concert.
Voor de tweede keer na Corona wisselden de harmonieën Concordia Ginneken en St. Caecilia Bavel uit om het talrijk opgekomen publiek met een mooi en afwisselend programma te vermaken. Voor de gelegenheid hadden een kleine 30 thuisbakkers hun uiterste best gedaan om diverse variaties cake en gebak te maken en tussen de bedrijven door konden alle aanwezigen hiervan proeven. En zo werd deze middag niet alleen een genot voor de oren, maar ook voor de smaakpapillen.
Het organisatiecomité had een noviteit bedacht. Voorafgaand aan het concert werd geloot wie als eerste mocht beginnen. Concordia won deze loting en trapte het concert dus af. Ook zij stonden onder leiding van een Belgische dirigent, Wim Sas. Hij had het orkest goed voorbereid op de middag en had een zeer afwisselend programma ingestudeerd. Met een goede uitvoering kreeg Concordia de handjes op elkaar.
Na de pauze vervolgden wij het concert. Een spannende aangelegenheid, want het orkest speelde voor het eerst 2 van de 3 werken waarmee het begin november op Bondsconcours in Terneuzen gaat. Erwin had zijn uiterste best gedaan om deze 2 werken, zoals dat bij hem heet, geschikt te maken voor consumptie. Naar verluid was hij, in tegenstelling tot anders, best nerveus geweest voor aanvang van het concert, maar het orkest, voor deze gelegenheid aangevuld met piano, harp én een audio-bestand, stelde hem niet teleur. Het publiek was zeer te spreken over de eerste uitvoering van met name The Ghost Ship, dus hij had zijn doel bereikt. Na deze 2 werken werd het concert een stuk luchtiger met onder andere een fraai optreden van Anniek Pollkläsener.
De middag werd aan elkaar gepraat door presentator Paul Martens die met de nodige humor mede zorgde voor een vlot verloop van het concert. Tussen de bedrijven door kregen de beide oud-voorzitters van de verenigingen, Ben Vaessen (St Caeclilia) en Frans van Hooghuijze (Concordia), ruim de gelegenheid om afscheid te nemen van het pubiek en elkaar complimenten te maken over de samenwerking gedurende hun voorzitterschappen. De 2 hebben elkaar in die tijd echt gevonden en zijn heuse matties geworden. Waar wij nog steeds een voorzitter zoeken, heeft Concordia de nieuwe al gevonden in de persoon van onze voormalig beschermheer, Peter van der Velden.
Al met al een hele gezellige middag die mede mogelijk werd gemaakt door een gemeentelijke subsidie van het Wijkplatform Bavel. Zoals gebruikelijk eindigde de middag met een heel gezellige nazit. De twee Belgische dirigenten gebruikten de nazit om met elkaar hun verbazing over hun orkesten te bespreken… “Amai he, als ik afsla omdat de sol vals is, kijken ze me aan of ik nie zjuust ben. Moet ik mij weer gaan bedenken dat zij dat een G noemen. Da’s erg ambetant. Rare jongens, die Ollanders…”
Het programma:
Concordia
Nasim Pohranicnikum Karel Eska, bew. Marc Gouswaart
A Highland Rhapsody Jan van der Roost
Toy Symphony Leopold Mozart, arr. Bo S. Aers
Por Una Cabeza Carlos Gardel, arr. Donato Semeraro
Libertango Astor Piazzolla, arr. Paul Murtha
Italo Pop Classics arr. Erwin Jahreis
St. Caecilia
Saint Florian Choral Thomas Dos, in memoriam Bruckner
The Ghost ship José Alberto Pina concoursstuk
Paris Montmartre Toshio Mashima
Ma Dernière Volonté Alice Dona, solist Anniek Pollkläsener
Donderdag 9 mei Hemelvaartsdag was het weer traditioneel dauwtrappen geblazen. En anders dan bij de Dodenherdenking een paar dagen eerder liet het weer ons deze keer niet in de steek. Bij vertrek iets na zessen was het nog wat frisjes door de prachtige optrekkende grondmist, maar gaandeweg werd het een prachtige warme voorjaarsdag. Een stoet van 35 muzikanten met een veelvoud aan volgers maakte duidelijk dat het evenement nog springlevend is in Bavel.
De reis ging dit jaar naar het verre Molenschot. Na een kort rondje door het dorp om zoveel mogelijk mensen wakker te maken verlieten we het dorp via de Bolbergseweg. Zo konden we alvast een kijkje nemen bij de locatie waar we op 26 mei met ons voorjaarsconcert de bloemetjes buiten gaan zetten. Na krap 3 kilometer was het al tijd voor de koffiestop bij het bedrijf van Alexander van Oploo. Die liet later op Facebook nog weten dat de serenade prachtig was geweest, maar dat het gerust een paar uur later had gemogen (!)
Na de stop gingen we verfrist op pad en bereikten na weer 4 kilometer lopen door het mooie buitengebied ons ontbijtadres De Drie Linden in Molenschot, waar we gastvrij werden ontvangen. Na het ontbijt was het tijd voor een vast element bij het dauwtrappen: een serenade bij een lokale bekende van onze vereniging. Dat was deze keer niemand minder dan Harry Broers van Gotcha. Harry is een van onze sponsoren, en was met zijn medewerkers ook verantwoordelijk voor het mooie geluid tijdens Bavel Izz Music in 2023. Hij was zeer verguld met onze komst.
Zo langzamerhand werd het daarna al weer tijd om richting huis te gaan. Via de Schoolstraat trokken we weer het buitengebied in, en toen begon een wat moeilijk deel van de tocht. Waar het buitengebied van Bavel vroeger grossierde in “koeien in de waai” waren het nu vele paarden en pony’s die ervoor zorgden dat we om de haverklap moesten stoppen met muziek maken. Dit om te voorkomen dat de paarden het prikkeldraad zouden aanzien voor dubbele oxers, en op de loop zouden gaan. Het leek wel een sabotageactie, die de vaart er flink uithaalde. En toen even verderop de kortste terugweg via de Lijndonkseweg door wegwerkzaamheden ook nog eens ontoegankelijk was, waren velen bijna overtuigd van een complot.
Maar we lieten ons niet kisten, en namen de extra omweg voor lief. Naarmate het aantal paarden afnam nam het aantal auto’s, fietsen en motoren navenant toe. Want mooi weer is dit voorjaar zeldzaam en het leek wel of iedereen er daarom vroeg op uit wilde. Met, behalve onze trouwe volgers, ook nog een file van tientallen auto’s achter ons aan bereikten we met 13,5 kilometer op de teller onze laatste tussenstop in Bavel aan de Eikbergseweg. Na deze laatste verfrissing was het naar eindpunt De molen nog maar een kippeneindje, zodat na 15,2 kilometer stappen de klus definitief was geklaard.
Op het terras van de molen werd nog gezellig en tevreden nagekeuveld, en konden we terugkijken op weer een mooie tocht. Dank aan de organisatie, aan onze muzikanten en aan ons talrijke en trouwe wandelpubliek dat ons nooit in de steek laat. Speciale vermelding tot slot voor onze jonge slagwerkers Sven en Tim, die tijdens de lange tocht onze tamboers assisteerden tot de blaren letterlijk op hun handen stonden. Die zijn uit het goede hout gesneden! Tot volgend jaar allemaal!
Verenigingsnaam:
"R.K. Harmonie St.Caecilia" uit Bavel
Opgericht op 1 november 1923
Heeft u (of een van uw kinderen) belangstelling, loop dan gerust binnen op onze wekelijkse repetitieavond op donderdag, de tijden leest u hierboven.
Tijdens de repetitie zijn er altijd wel enkele bestuursleden aanwezig, die al uw vragen over St.Caecilia Bavel kunnen beantwoorden. U bent van
harte welkom!
Indien u langs
andere weg meer informatie wenst, klik dan op onderstaande enveloppe en stuur even een E-mail aan de secretaris van onze vereniging.
Voor de tweede keer na Corona wisselden de harmonieën Concordia Ginneken en St. Caecilia Bavel uit om het talrijk opgekomen publiek met een mooi en afwisselend programma te vermaken. Voor de gelegenheid hadden een kleine 30 thuisbakkers hun uiterste best gedaan om diverse variaties cake en gebak te maken en tussen de bedrijven door konden alle aanwezigen hiervan proeven. En zo werd deze middag niet alleen een genot voor de oren, maar ook voor de smaakpapillen.
De middag werd aan elkaar gepraat door presentator Paul Martens die met de nodige humor mede zorgde voor een vlot verloop van het concert. Tussen de bedrijven door kregen de beide oud-voorzitters van de verenigingen, Ben Vaessen (St Caeclilia) en Frans van Hooghuijze (Concordia), ruim de gelegenheid om afscheid te nemen van het pubiek en elkaar complimenten te maken over de samenwerking gedurende hun voorzitterschappen. De 2 hebben elkaar in die tijd echt gevonden en zijn heuse matties geworden. Waar wij nog steeds een voorzitter zoeken, heeft Concordia de nieuwe al gevonden in de persoon van onze voormalig beschermheer, Peter van der Velden.
De reis ging dit jaar naar het verre Molenschot. Na een kort rondje door het dorp om zoveel mogelijk mensen wakker te maken verlieten we het dorp via de Bolbergseweg. Zo konden we alvast een kijkje nemen bij de locatie waar we op 26 mei met ons voorjaarsconcert de bloemetjes buiten gaan zetten. Na krap 3 kilometer was het al tijd voor de koffiestop bij het bedrijf van Alexander van Oploo. Die liet later op Facebook nog weten dat de serenade prachtig was geweest, maar dat het gerust een paar uur later had gemogen (!)
Maar we lieten ons niet kisten, en namen de extra omweg voor lief. Naarmate het aantal paarden afnam nam het aantal auto’s, fietsen en motoren navenant toe. Want mooi weer is dit voorjaar zeldzaam en het leek wel of iedereen er daarom vroeg op uit wilde. Met, behalve onze trouwe volgers, ook nog een file van tientallen auto’s achter ons aan bereikten we met 13,5 kilometer op de teller onze laatste tussenstop in Bavel aan de Eikbergseweg. Na deze laatste verfrissing was het naar eindpunt De molen nog maar een kippeneindje, zodat na 15,2 kilometer stappen de klus definitief was geklaard.